Stichting ICAM spreekt het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) aan. Gedurende de corona pandemie hebben de GGD'en hun uiterste best gedaan om alles in goede banen te leiden. Het ging echter mis bij het beveiligen van de IT-systemen waarin persoonsgegevens van 6,5 miljoen burgers zijn opgeslagen. Het ministerie van VWS had de leiding over de bestrijding van de corona pandemie en heeft opdracht gegeven tot de ingebruikname van de slecht beveiligde IT-systemen. Wij vinden dat het ministerie verantwoordelijkheid moet nemen en zich niet zou moeten verschuilen achter de GGD'en.

Stichting ICAM zal een schadevergoeding vorderen voor iedereen die sinds februari 2020:

• een corona testafspraak heeft gemaakt bij een GGD.
• een corona vaccinatieafspraak heeft gemaakt bij een GGD.
• contact heeft gehad met een GGD omdat zij in bron- en contactonderzoek als ‘nauw contact’ werden aangemerkt.

Ben je meerderjarig en voldoe je aan één of meer van bovenstaande voorwaarden? Dan kun je jezelf hier opgeven als deelnemer.

Wij vorderen €500 per persoon voor iedereen van wie zijn of haar gegevens in de IT-systemen van de GGD zitten. Voor iedereen van wie daadwerkelijk vast komt te staan dat zijn of haar gegevens  zijn gestolen, vorderen wij een hoger bedrag, namelijk €1.500. 

Tot op heden is voor privacyschendingen in Nederland zo’n €250 tot €500 aan immateriële schade per persoon toegekend, in enkele gevallen zelfs meer. Voor het bepalen van de hoogte van het schadebedrag wordt meestal aangehaakt bij een uitspraak van de Raad van State van 1 april 2020. Stichting ICAM vindt dat er goede aanknopingspunten zijn om voor de gedupeerden van het GGD-datalek € 500 tot  € 1.500 te vorderen. Het gaat immers om een lek van zeer grote omvang, om gevoelige privégegevens (die vaak enkel de overheid tot haar beschikking heeft) en om langdurig verwijtbaar handelen door de overheid dat zelfs nu nog niet voldoende is opgelost. 

Deelnemen aan deze actie kost jou niets.  Dit is een bewuste keuze geweest, in lijn met de missie van onze stichting dat kosten voor gedupeerden geen rol horen te spelen bij het halen van hun recht.

ICAM heeft geen winstoogmerk. De procedure wordt gevoerd op basis van “no cure, no pay”. Alle kosten worden betaald door ICAM en je hoeft dus zelf niets te betalen. Alleen als er een schadevergoeding wordt toegekend, vraagt ICAM om een no cure, no pay-vergoeding om de gemaakte kosten en de risico’s te dekken. De no cure, no pay-vergoeding bedraagt 20% van de voor jou geïncasseerde schadevergoeding.  ICAM zal proberen om de no cure, no pay-vergoeding door de gedaagde partijen te laten betalen, zodat je ook die vergoeding niet hoeft te betalen.

Met onze collectieve actie willen wij drie dingen bereiken:

• Duidelijkheid over de omvang van de datadiefstal en op welke manier het ministerie van VWS en de GGD dat vaststellen.
• Het vertrouwen in de digitale overheid herstellen. Daarvoor moeten privacy en databeveiliging structureel verankerd worden in beleid. Wij denken met deze rechtszaak de noodzakelijke prikkels te kunnen bieden, zodat toekomstige datalekken voorkomen worden.
• Een schadevergoeding voor de gedupeerden van wie door toedoen van het ministerie persoonsgegevens in criminele handen zijn gekomen, of een groot risico hierop lopen.

Dat heeft de GGD inderdaad gedaan. Ze heeft dat echter aan een kleine groep gedupeerden aangeboden. Stichting ICAM vindt dat de GGD en het ministerie van VWS aan iedereen schadevergoeding moeten aanbieden, met name onze deelnemers maar eigenlijk aan de hele groep van 6,5 miljoen mensen van wie de gegevens betrokken zijn bij het datalek. Zie onze Updatemail van mei 2022, waar we hier nader op in gaan.

Ja, de bestuursleden en de leden van de raad van toezicht ontvangen voor het complexe en verantwoordelijke werk dat ze voor Stichting ICAM verrichten een redelijke vergoeding. De vergoeding is vastgesteld conform de actuele wetgeving en de Claimcode inzake dit type massaschadeprocedures. De hoogte van de vergoeding is te vinden in het verantwoordingsdocument op de site van de stichting. De vergoeding wordt betaald door de procesfinancier, die alle kosten van de procedure draagt.

Ja, dat kan op de voorwaarden zoals vermeld in de deelnemersovereenkomst. Klik hier om je af te melden.

De rechtszaak wordt gefinancierd door Liesker Procesfinanciering, gevestigd in Breda. Hierdoor kunnen wij beloven dat deelnemers zelf geen eigen bijdrage hoeven te betalen. De procesfinancier schiet de kosten van de rechtszaak voor en zorgt dat deze gevoerd kan worden op basis van een "no cure no pay"-afspraak: hij krijgt alleen een vergoeding voor zijn kosten als de zaak slaagt.

Deze vergoeding bedraagt 20% van de schadevergoeding die Stichting ICAM voor gedupeerden weet te innen, en is gemaximeerd op vijf keer de door de procesfinancier geïnvesteerde som. Deze vergoeding is bedoeld om de procesfinancier te compenseren voor het grote risico dat hij loopt. In de sectie Documenten is een Verantwoordingsdocument te vinden, waarin we de afspraken tussen Stichting ICAM en de procesfinancier nader toelichten.